Ұлттық домбыра күні – тек қастерлі аспапты еске алатын күн ғана емес, тереңнен ойланатын, рухты оятатын сәт. Себебі домбыра – сахнаны қажет етпейтін, үнсіз де ұлы драма. Ол – қазақтың шынайы эмоциясы, тоқтаусыз толқыны, деп жазады Todayinfo ақпараттық агенттігі.
Домбыра – шерлі трагедия да, лирикалық роман да, сал-серінің әзілге толы комедиясы да. Оның үнінде халықтың кешкен заманы, көрген күні, бастан өткен тарихы бар. Бір аспап – бүтін спектакль.
Домбыра – сөзсіз сахна. Оның үнімен бүкіл қойылымды ойнап шығуға болады. Ол – кейіпкер де, автор да, режиссер де. Себебі күй – көзсіз эмоция емес, жоғары көркемдік форма. Әр күй – қысқа, бірақ мағынасы терең, жүрекке жететін бір актілі пьеса.
Мамандардың пікірінше, ұлттық өнер – театрдың да негізі. Театр мен домбыра – егіз ұғым. Бірі көзге көрінетін эмоцияны жеткізсе, бірі – естілетін сезімді сыр ғып шертеді. Екеуі де адамды рухани биікке жетелейді, терең ойға тартады.
Жастарға берер бір үндеу – домбыра тартуды үйрену тек музыкалық емес, актерлік шеберлікпен тең. Себебі күй тыңдай отырып ішкі сезімді ұғуға, үндемей-ақ әсер етуге, өзін тыңдауға үйренесің. Бұл – сахнадағы ең үлкен өнердің бірі.
Ұлттық домбыра күні – бұл тек дәстүр емес, ұлттың үнін, үмітін, ішкі үдерісін танитын күн. Домбыра – қазақтың сахнасыз да сахналық болмысы. Оның үнінде ұрпақ үні, болашақ тағдыры бар.
